اگر بخواهیم به زبان ساده نحوه استفاده بدن از کربوهیدرات را بیان کنیم باید به این موضوع دقت داشته باشیم که کربوهیدرات در بدن به شکل ساده یعنی گلوکز مورد استفاده قرار می گیرد . نحوه استفاده گلوکز به این صورت است که بعد از هضم و تجزیه شدن مواد قندی یا کربوهیدرات در دستگاه گوارش به گلوکز و انتقال از طریق خون به سراسر بدن برای تولید انرژی باعث افزایش سطح گلوکز خون می شود .

در این هنگام غده لوزالمعده (پانکراس) هورمونی به نام انسولین ترشح می کند. این هورمون باعث جمع آوری گلوکز موجود در خون و انتقال آن به سلول بدن می شود. اگر گلوکز موجود در سطح خون فراتر از نیاز سلول های بدن باشد آنگاه به ساختاری بزرگتر به نام گلیکوژن در کبد و عضلات بدن ذخیره می شود و در مواقع نیاز دوباره گلیکوژن به گلکز تبدیل می شود و به خون انتقال می یابد تا به بافت فعالی که به انرزش نیاز دارد برسد.

با توجه به توضیحات بالا در خواهیم یافت باید زمانی برای استفاده از کربوهیدرات انتخاب کنیم که متابولیسم(سوخت و ساز) و یا چرخه گلوکز را مختل نکند ، به زبان بسیار ساده باید گفت زمانی که انسولین در حالت فعالیت است و گلوکز خون را به داخل سلول های بدن هدایت می کند نباید اقدامی کرد که همزمان با این عملکرد ، عملکردی مخالف به انجام رسد. یعنی در هنگام تمرین اگر کربوهیدرات استفاده کنیم عملکردی مخالف جریان تجزیه گلیکوژن عضله و کبد ایجاد کرده ایم.پس همزمان با بالا بردن گلوکز سطح خون  تحریک انسولین صورت میگیرد تا گلوکزسطح خون را به حد مناسب کاهش دهد و زمان فعالیت مکانیسمی به و جود می آید که گلوکز سطح خون را افزایش دهد.
توجه داشته باشد که دو مکانیسم کاهش گلوکز سطح خون و افزایش آن مخالف هم بوده و این از لحاظ علمی برای تمرین توصیه نمی شود، لذا بهترین موقع برای استفاده از کربوهیدرات بلافاصله تا 15 دقیقه بعد تمرین است.

سوالات خود را می توانید در قسمت نظرات ( در پایین  صفحه ) بپرسید.
باتشکر
حامد عثمانی کارشناس علوم ورزشی